Odpowiedź na pytanie zawarte – w tytule, czemu kot nie daje nam spać wydaje się bardzo prosta jednak umyka wielu kocim opiekunom. Przede wszystkim, kot domowy jako przodek żbika afrykańskiego podobnie jak on, najczęściej biologicznie zaprogramowany jest do tzw. aktywności zmierzchowej – czyli aktywności przy wschodzie i zachodzie słońca, gdzie potencjalne ofiary kota domowego wychodziłyby na żer (wtedy małe gryzonie wychodzą na żer).
Jednak fakt występowania u kota domowego syndromu udomowienia powoduje, że kot bardzo szybko (najczęściej) zaczyna przystosowywać się do aktywności i pór dnia, w jakich aktywny jest człowiek i opiekun zwierzęcia. Oczywiście tę zasadę możemy traktować jako pewną w sytuacji, gdy mówimy o dorosłym, stabilnym emocjonalnie, hormonalnie zwierzęciu. Młode koty, pobudzone często testują granice aktywności, przychodzą, gryzą, drapią, zrzucają rzeczy – rozrabiają całą noc. Jedyną racjonalną metodą reagowania na próby budzenia nas przez kota jest brak reakcji. Jakakolwiek forma reakcji, gdy kot nas budzi – będzie wzmocnieniem (choćby było to rzucenie kapciem – czego nie rekomendujemy!).
Postępujemy zgodnie z zasadami:
”Wspieramy zachowania pożądane, nie wspieramy zachowań niepożądanych, nie stosujemy kar”.
Żebyśmy my i reszta domowników mogli porządnie się wyspać bez budzenia co noc, powinniśmy zadbać by kot miał zaspokojone podstawowe potrzeby gatunkowe:
- kilka razy dziennie aktywności fizycznie
- kilka razy dziennie aktywności intelektualne i psychiczne
- minimum trzy posiłki dziennie, do kilkunastu posiłków w ciągu doby
- odpowiednia jakość pożywienia, pełnomięsne mokre karmy lub surowy barf
