Kot domowy i żbik europejski – różnice i podobieństwa

Kot domowy i żbik europejski wyglądają podobnie, co często utrudnia ich rozróżnienie. Te gatunki różnią się jednak wyglądem, budową ciała i zachowaniami.

Żbik europejski – dziki kuzyn

Żbik europejski jest większy i bardziej muskularny niż kot domowy. Ma zwartą sylwetkę oraz mocne łapy, które pomagają mu przetrwać w leśnym środowisku. Jego futro jest gęste i szorstkie, w barwach od szaro‑brązowej do złocisto‑szarej, z wyraźnymi ciemnymi pręgami. Ogon żbika jest gruby, puszysty, z kilkoma ciemnymi pierścieniami i czarną końcówką. Ta cecha często pozwala od razu odróżnić żbika od kota domowego, którego ogon jest cieńszy i mniej puszysty.

Kot domowy – udomowiony kuzyn

Kot domowy ma bardziej zróżnicowane umaszczenie i smuklejszą budowę ciała. Jego futro bywa krótkie lub długie, lecz zazwyczaj jest miękkie i delikatne. Głowa ma łagodniejszy kształt, a uszy są mniejsze. Kolor poduszeczek łap również się różni – mogą być różowe, cieliste lub czarne, podczas gdy u żbika zawsze są czarne.

Pod względem zachowania żbik to samotny, płochliwy drapieżnik, który unika ludzi i oznacza swoje terytorium intensywnym zapachem. Kot domowy żyje blisko człowieka, potrafi być towarzyski i przystosowany do życia w osiedlach czy wsiach. Nawet wolno żyjące koty zachowują się mniej skrycie niż dziki żbik.

Dwie strony tej samej monety

Żbik europejski różni się od kota domowego przede wszystkim większą masą, mocniejszą budową, gęstym pręgowanym futrem i charakterystycznym puszystym ogonem z czarnym zakończeniem. Kot domowy cechuje się większym zróżnicowaniem umaszczenia i mniejszą masywnością. Jest też przystosowany do życia blisko człowieka, co nadaje mu zupełnie inny charakter i rolę w środowisku.