Tak, może mieć depresję jednak wiele zachowań wskazujących na depresję występuje przy innych zaburzeniach fizycznych, jak i psychicznych kota domowego, więc stawianie diagnozy w kwestii depresji u kota wymaga doświadczenia oraz współpracy zoopsychologa, behawiorysty z lekarzem weterynarii.
Środowisko człowieka, w jakim żyje kot domowy nie jest przyjazne emocjonalnie, jak i psychicznie, intensywność, duża zmienność, a także nerwy, które człowiek przerzuca na swoje otoczenia bezpośrednio i pośrednio wpływają na zachowanie kota domowego.
Coraz częściej czyta się, że ludzie swoje problemy rozładowując przytulając, i kierując na zwierzę – z rzadka zwracając uwagę na wpływ na samo zwierzę.
Jeśli człowiek czuje się źle, odczuwa świadomie emocje wskazujące na początki depresji może o tym odpowiedzieć, może samemu poszukać informacji i uzyskać wsparcie od innych ludzi. Kot domowy jest zależny od człowieka i jego zauważenia innego, dziwnego zachowania. Początki depresji u kota mogą wynikać ze stresującego wydarzenia, interakcji czy też choroby.
Jakie zachowania mogą wskazywać na zaburzenia depresyjne?
- letarg i apatia,
- zachowania agresywne (syczenie, warczenie, prychanie oraz inne zachowania defensywne i ofensywne), w które sytuacjach nie powinny wywoływać reakcji,
- fizyczne zachowania agresywne w sytuacjach, które nie powinny wywoływać reakcji,
- nadwrażliwość sensoryczna,
- nadmierna lub zerowa wokalizacja, zmienny tryb dźwiękowy,
- brak regularnej higieny futra oraz miejsc pod ogonem (kot nie myje się na bieżąco),
- unikanie i chowanie się przed człowiekiem, zaprzestanie wchodzenia w interakcje z człowiekiem (chowanie ogona, uszy po sobie), niewystępowanie lub zmniejszenie mruczenia, miauczenia, ugniatania,
- brak woli i ochoty aktywności fizycznych i psychicznych, niereagowanie na nowe wrażenia i bodźce,
- pozostawianie moczu i kału poza kuwetą,
- przybranie dużej masy ciała lub nagłe chudnięcie,
- wymioty i biegunka,
Powody, dla których mogą pojawić się zaburzenia depresyjne:
- uogólniony stres – czynniki stresowe dla kotów mogą wynikać z relacji z człowiekiem, innymi zwierzętami – stale wystawiony na stres kot któregoś razu się może „złamać”,
- ubogie środowisko – słabo rozbudowane środowisko, ubogie w aktywności, zabawy mogą wpłynąć na zachowanie,
- ból i choroby fizyczne – wszelkiego rodzaju bóle i bolesności i choroby fizyczne wpływają na stan psychiczny,
- starość – wraz z wiekiem, i zwiększonym dyskomfortem życia i spowolnieniem funkcji organizmu przełożą się na komfort życia, dlatego bardzo ważna jest suplementacja,
- zbyt wczesne odłączenie od miotu (brak wczesnej socjalizacji) – minimalny wiek odłączenia od matki to 12 tydzień, a rekomendowany od 16 tygodnia,
- nieodpowiednie żywienie – słaba forma żywienia (od młodości) od suchej karmy, której składy to produkty roślinne, warzywa, zboża, owoce,
Współpraca z lekarzem weterynarii
Żeby uniknąć ryzyka wystąpienia zachowań depresyjnych u kotów domowych rekomenduje regularne wizyty u lekarza weterynarii i przeprowadzanych badań i interwencji medycyny weterynaryjnej. Diagnostyka i leczenia oraz suplementacja (praca mózgu, układ ruchu, układ trawienny, układ nerwowy) szczególnie w wieku starczym, czy u kotów po przejściach – zmniejszy ryzyko zaburzeń depresyjnych.
Niezależnie od współpracy z lekarzem weterynarii, warto zapewnić szczególnie kotu od dłuższego czasu wycofanego z relacji z opiekunami wizytę behawiorysty, zoopsychologa.
Pamiętaj drogi czytelniku, że kot może ukrywać ból lub dyskomfort do momentu, gdy był stanie się do nie zniesienia, czasem taki stan może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Obserwujcie czujnie swoich podopiecznych.
Gdy mamy potwierdzoną diagnozę depresji u kota stosuje się serię terapii (pamiętaj by nie leczyć kota samemu a we współpracy z ekspertami):
- środki lecznicze (leki psychotropowe) oraz suplementacja (oleje CBD, feromony, tabletki ziołowe) – wsparcie stanu fizycznego zdrowia podczas leczenia czy wpłynięcie na pracę mózgu i poziom odbioru rzeczywistości jest podstawą procesu,
- odpowiednia dieta oparta o surowe mięso suplementowane, kawałki surowego mięsa i whole prey, ewentualnie mokre mięsne puszki,
- codzienna stymulacja fizyczna, psychiczna i węchowa, kot potrzebuje codziennej interakcji z nowymi bodźcami i wrażeniami, oraz wchodzenie z kotem w relacje (kot jako zwierzę udomowione jest stworzony do budowania i życia w relacji z człowiekiem),
- codzienna rutyna dnia od aktywności po żywienie i wchodzenie w interakcję z człowiekiem,
- masaż relaksacyjny (terapia manualna), muzykoterapia, feromonoterapia,
