Wielu ludzi wierzy, że koty są stworzeniami, które doskonale radzą sobie na wolności (bezdomności) i świetnie przystosowują się do życia na podwórku. Niestety, rzeczywistość jest zupełnie inna. Koty żyjące na wolności (bezdomności) zmagają się z codziennym cierpieniem, a ich życie pełne jest niebezpieczeństw, które często kończą się przedwczesną śmiercią.
Brak regularnego dostępu do jedzenia, czystej wody, schronienia, a także ciągła walka o przetrwanie w ekstremalnych warunkach pogodowych sprawiają, że życie takiego kota to nieustanna walka.
Jednym z największych problemów kotów wolno żyjących jest niekontrolowana rozrodczość. Ciąża i poród to dla nich ogromne wyzwanie, zwłaszcza bez dostępu do opieki weterynaryjnej. Często dochodzi do powikłań, które kończą się tragicznie zarówno dla kociąt, jak i ich matki. Nawet jeśli uda się przetrwać ciążę, młode koty mają niewielkie szanse na przeżycie, a cykl ten powtarza się w nieskończoność, tworząc nieustannie rosnącą populację bezdomnych zwierząt.
Choć kastracja jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na ograniczenie populacji bezdomnych kotów, nie zawsze poprawia ona ich warunki życia. Koty po zabiegu kastracji często wracają na ulice, gdzie nadal są narażone na te same zagrożenia – wypadki, choroby, głód i agresję innych zwierząt.
Przeciętny domowy kot, żyjąc pod opieką człowieka, może cieszyć się życiem przez 10-15 lat, a nawet dłużej, jeśli jest odpowiednio pielęgnowany. Niestety, dla kotów wolno żyjących, ta średnia wynosi zaledwie 1-2 lata. Krótkie życie na ulicy to wynik wielu zagrożeń, takich jak wypadki komunikacyjne, walki o terytorium, choroby zakaźne czy trudne warunki atmosferyczne, jak upały lub mrozy.
Choć kastracja jest ważnym elementem walki z problemem bezdomnych zwierząt, to zwracanie kotów na podwórko po zabiegu często nie rozwiązuje innych problemów. Kastracja zapobiega rozmnażaniu, ale nie eliminuje chorób, głodu czy ryzyka związanych z codziennym życiem na ulicy.
Aby rzeczywiście pomóc tym zwierzętom, potrzebne są programy adopcyjne oraz tworzenie bezpiecznych miejsc schronienia. Koty, które nie mogą znaleźć domu, powinny mieć dostęp do regularnego jedzenia, opieki weterynaryjnej i miejsc, gdzie mogą znaleźć schronienie przed zagrożeniami.
Walka o godne życie dla zdziczałych kotów to nie tylko kwestia kastracji, ale także całościowego podejścia do problemu. Potrzebna jest większa świadomość społeczna (w tym także osób, które pracują, pomagają na ulicach), edukacja oraz efektywniejsze programy, które zadbają o ich zdrowie, bezpieczeństwo i lepszą przyszłość.
