Koty domowe, choć często postrzegane jako zwierzęta niezależne i zdystansowane, mogą na swój sposób wyrażać przywiązanie i bliskość wobec ludzi. Mówienie o „miłości” w odniesieniu do kotów jest antropomorfizacją, czyli przypisywaniem im ludzkich emocji, ale można stwierdzić, że koty odczuwają silne więzi z opiekunami, które mogą przypominać ludzką miłość.

Koty nawiązują relacje oparte na zaufaniu i bezpieczeństwie. Kiedy kot spędza czas blisko swojego opiekuna, ociera się o niego, mruczy lub śpi na jego kolanach, wyraża w ten sposób swoje zaufanie i komfort w jego towarzystwie. Te zachowania są przejawem głębokiego przywiązania, które można porównać do miłości. Koty, które czują się bezpiecznie w obecności człowieka, mogą szukać kontaktu fizycznego, co jest ich sposobem na wyrażenie pozytywnych uczuć.

Istnieją badania wskazujące, że koty rozpoznają głosy swoich opiekunów i reagują na nie inaczej niż na głosy obcych ludzi. Koty mogą także tworzyć silne więzi emocjonalne, które sprawiają, że odczuwają niepokój, gdy są odseparowane od swojego opiekuna. Ponadto, koty często odwzajemniają okazywaną im troskę, co sugeruje, że na swój sposób odczuwają coś, co można porównać do miłości.

Chociaż koty nie wyrażają swoich uczuć w sposób tak bezpośredni jak psy, ich przywiązanie do ludzi jest równie głębokie. Koty mogą podchodzić do ludzi na własnych warunkach, ale ich zachowanie, takie jak podążanie za opiekunem, przynoszenie małych „prezentów” czy wpatrywanie się w oczy, są oznakami tego, że są silnie związane emocjonalnie. Koty również uczą się, jak sprawić przyjemność swoim opiekunom, co można interpretować jako formę troski i lojalności.

Podsumowując, chociaż koty nie odczuwają miłości w taki sam sposób, jak ludzie, to na pewno potrafią tworzyć silne więzi emocjonalne z ludźmi, które są wyrazem przywiązania i uczucia. Te więzi mogą być dla nich równie ważne, jak dla nas, i stanowią podstawę relacji między kotem a jego opiekunem.